pope

Diecezja Rzeszowska

Komentarz - 28 Niedziela zwykła roku A

Mt 22, 1 - 14    15 października 2017

(1)A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:(2)Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.(3)Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.(4)Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!(5)Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,(6)a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.(7)Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.(8)Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.(9)Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie.(10)Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.(11)Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.(12)Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał.(13)Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.(14)Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.

  • Przypowieść o uczcie królewskiej

W Izraelu znany był zwyczaj powiadamiania gości zaproszonych na ucztę, że przygotowania zostały zakończone i gospodarz oczekuje ich przybycia. Temat uczty kierował uwagę słuchaczy Jezusa na czasy mesjańskie. ST opisywał bowiem zbawienie jako ucztę mesjańską (Prz 15,15; Iz 25,6). Tę pogodną wizję mąciły jednak zapowiedzi proroków o odrzuceniu Izraela.

Przypowieść doskonale ilustruje etapy historii zbawienia: najpierw odrzucenie Bożej łaski przez Żydów, a następnie dostąpienie łaski przez pogan (Rz 1, 16).

Kierowane od wieków do Izraelitów zaproszenie na ucztę mesjańską ponowił Jezus. Został odrzucony przez elitę społeczną i religijną swojego narodu, lecz mimo to Boży plan zbawienia zostanie zrealizowany.

Sala zapełni się tymi, których Izraelici uważali za wykluczonych z uczestnictwa w królestwie, a którzy zostali wybrani przez Chrystusa.

Przypowieść przypomina o potrzebie pozytywnego ustosunkowania się do misji Jezusa (przez wiarę) i o koniecznym wysiłku przygotowania się do uczty (odświętny strój), tj. o osobistym wkładzie we własne zbawienie. Wezwanie do królestwa nie jest bowiem gwarancją jego zdobycia.

     Nie wystarczy uznać, że Jezus jest Chrystusem i zapoznać się z Jego nauką.

     Trzeba jeszcze spełniać wolę Bożą, którą On głosi.

Tak więc, aby osiągnąć królestwo niebieskie, potrzeba Bożego zaproszenia (nikt nie może sam się zbawić) oraz własnego zaangażowania.

Więcej Komentarza – czytaj http://www.prezentek.edu.pl/index.php/krag-biblijny