Wezwani do wolności
1 Krl 19,16b.19-21; Ps 16; Ga 5,1.13-18; Łk 9,51-62
Czym jest wolność? Nie jest ona z pewnością łatwa, gdyż o skutkach własnych decyzji i wyborów przekonujemy się zazwyczaj po fakcie. Dlatego tak istotne jest, aby uczyć się tej wolności tam, gdzie jest jej źródło – w Bogu. A nie jest to łatwe. Rozbrzmiewające tak często wezwania do samowoli, sprawiają, że człowiek zamiast wznieść się ku wolności, staje się niewolnikiem samego siebie...
Pierwsze Czytanie
Prorok Eliasz stosując się do Bożego nakazu wybiera Elizeusza na swego następcę. Zaskoczony niespodziewanym wezwaniem Elizeusz, przygotowuje się do naśladowania wielkiego proroka: składa ofiarę Bogu i żegna się z najbliższymi. Posiadanie pola i wołów wskazuje na znaczną zamożność rodziny Elizeusza, a jednak młodzieniec decyduje się pozostawić wszystko. Gest okrycia go płaszczem przez Eliasza pokazał mu, że prorok bierze go pod swoją opiekę. Choć Elizeusz nie rozumie do końca wezwania proroka, zawierza mu, gdyż o mocy udzielonego sobie charyzmatu przekona się ostatecznie dopiero po odejściu Eliasza.
Drugie Czytanie
W Liście do Galatów Święty Paweł poucza nas o istocie wolności. Przestrzega jednocześnie, aby nie rozumieć jej jako samowoli, która pod naciskiem nieuporządkowanych namiętności może doprowadzić człowieka do zła, które jest zaprzeczeniem wolności. Wolność jest bowiem darem Chrystusa, który otrzymujemy jako skutek usprawiedliwienia. Jedynie działanie Ducha Świętego może uzdolnić nas do prawdziwej wolności, czyli trwałego wyboru dobra, co konkretyzuje się w postawie miłości i służby.
Ewangelia
Cel wędrówki Jezusa to Jerozolima. Tam ma dokonać się Jego przejście do Ojca, co zaowocuje wyzwoleniem człowieka. Na tej drodze Jezus doświadcza niejednokrotnie niezrozumienia, czy nawet wrogości. Postawa Jezusa wobec niechętnych Samarytan stanowi jednak przykład najgłębszej wolności od chęci odwetu, czego Jezus uczy skorych do gniewu uczniów. Aby być z Jezusem i naśladować Go, potrzeba stopniowo przyjmować Jego kategorie wartościowania, oceny i wyboru. Ukazani przez ewangelistę trzej anonimowi naśladowcy zostają zaproszeni do uczenia się prawdziwej wolności. Jest to trudna wolność, która wymaga oderwania się od pewników, ziemskich celów, osób i miejsc. Nie chodzi o uznanie najbliższych i wszystkiego co się posiada jako zło. Chodzi tu o danie pierwszeństwa Temu, który jest Panem, uznanie Jego prymatu nad ludzkim życiem i historią. Wolność ta to również zaproszenie do pełnego, radykalnego zaangażowania się w służbie Bożego Królestwa...
S. Jolanta Judyta Pudełko PDDM