Bedę chętnie składać ofiarę

i sławić Twe Dobre imię

Tymi słowami Dawid deklaruje wdzięczność za Bożą pomoc, której się spodziewa w konfrontacji z wrogami.

Największym nieprzyjacielem człowieka jest zło, które on wyrządza grzesząc. Bóg wybawia człowieka już poprzez samą nadzieję, którą w nim wzbudza. Poprzez ufność w opiekę Bożą człowiek otwiera się na Jego przemieniające działanie i zamiast mieć pretensje, zaczyna być wdzięczny. Jak człowiek może wyrazić swoją wdzięczność Bogu za wyświadczone przez Niego dobro? Wyszystko przecież otrzymuje od Niego. Cóż więc może dać od siebie?
W Starym Przymierzu Izraelita składał ofiarę, która nie była nakazana, aby okazać, że na dobry dar odpowiada dobro-wolnie - nieskrępowany przymusem lub obowiązkiem chce wykonać uczynek skierowany ku dobru.
W Nowym Przymierzu Jezus Chrystus złożył jedyną ofiarę oddając swoje własne życie, aby wypełnić najlepszą wolę jaka może być - wolę swojego Ojca. Chrześcijanin włącza się w nią przez chętne i świadome uczestnictwo w Mszy Świetej i Sakramentach oraz przez życie na wzór Jezusa Chrystusa, co przynosi sławę Bożemu Imieniu.

Razem z Chrysusem złóżmy Ofiarę: ekspiacji za nasze grzechy, dziekczynienia za wybawienie, błagania o łaskę, na chwałę Bogu!